عنوانی نداره...!

سلام ،

نمی دونم چی میخوام بنویسم اما برای یه بارم که شده می خوام حرفای دل خودمو بنویسم....

من نه فرشته ام ونه از جنس آسمون ،

و نه به قول اون نویسنده معروف یک کلوخ تیپا خورده

، من فقط یه آدمم ، ( ساده دل تنهای کوچولو...نامی نداشت.نامش تنها انسان بود و تنها دارائی اش تنهائی...!! )

...
یه آدم که گاهی زیادی مهربونه گاهی زیادی حساسه

و گاهی هم زیادی مغرور ،

و شاید گاهی هم به خاطر از دست ندادن عشقش و از شدت دوست داشتن اون بد بین

آدمی که دوست داره همه رو دوست داشته باشه و با همه زلال باشه ! !

اما افسوس که آدمای دیگه گاهی این چیزا رو حس نمی کنن!!!

و یا نمی خوان حس کنن

وقتی بهشون می گی دوست دارم وقتی که تمام زندگیت شدن تازه یادشون میفته که باید برن

و تورو با تمام خاطراتت و درست زمانی که بهشون احتیاج داری تنها میزارن

و اون میره...به همین سادگی...!

به چه جرمی هنوز نمیدونم شاید به خاطر اینکه همه چیزتو به پاش ریختی

شاید به خاطر اینکه با همون سادگی بچگی بهش میگفتی دوست دارم 6 تا...!

میدونید انتظار خیلی سخته...بیشتر ار اون چیزی که فکرش رو بکنی...

تا حالا چشم به راه موندید؟ انتظار کشیدید ؟ مدت ها بشینی و انتظار بکشی.. ولی آخرش.......

......

*******

******

کاش خدای اون بالاها آدمایی رو سر راه هم قرار بده که حرف همو بفهمن ،

عشقشون یه طرفه نباشه..!

به یه چیز بخندن ، به یه چیز اشک بریزن ،

و فهم و ادب و ایمان چاشنی صداقت کلامشون باشه

.
به همون خدای آسمونا اینا شعار نیست لااقل برای من نیست

ایناحرفاییه که از عمق وجود م بلند میشه و دوست دارم بخونیشون تا شاید باورت بشه که برای تو از همه چیزم گذشتم..

عشقم ، احساسم و...غرورم...!

...

با همه ی حقارتی که دوست داشتن برایم به ارمغان اور هنوز هم دوستت دارم و این همان نقطه ضعف بزگ منه...!

.....

اما میدانم خانه ای شنی که در ساحل بنا شده پایدار نیست...!

پایه اش سست است... میدانم... میدانی..

.

می خواهم اوج بگیرم تا به آسمانی که فقط صدای بال فرشتگان در آن به گوش می رسد

تا به ابرهایی که فقط عشق میبارند

تا انجاکه نوای اذان را به صوت فرشتگان بتوان شنید و به شقایق ها اقتدا کرد

می خواهم اوج بگیرم...!!

خدا حافظ.......!